रोखून पाहणं

रोखून पाहणं

आजचं तुझ रोखून पाहणं

काळजात पार घुसलं होतं

तू मुक्त जरी वावरत होती

मन हे तुझ्यात गुंतलं होतं

नकळत स्पर्श होता तुझा

मी जरासा शहारलो होतो 

भान सुटत असताना तरी

मी स्वतःच सावरलो होतो

या जगाला विसरून सखे मी

फक्त तुझ्याकडे पाहतो आहे

वेडा होऊन विचारात तुझ्या

प्रत्येक रात्र मी जागतो आहे

थांबव झुरणं माझ्या मनातलं

भेटीस ये, विसरून जग सारे

पाहतो वाट तुझ्या होकाराची

साक्षीदार आहे नभातले तारे

यल्लप्पा सटवाजी कोकणे

३० ऑक्टोबर २०२२