गझल

आनंदकंद

मद्यालयात जेव्हा पेला भरून घेतो
विसरून विश्व सारे थोडे जगून घेतो

धावून येत होते सारे सुखात माझ्या
दुःखात एकटा मी डोळे पुसून घेतो

सोसून घेत आहे तारूण्य हाय! माझे
तो भुतकाळ माझा थोड़े फिरून घेतो

मी घेतला पवित्रा आनंद पाहण्याचा
लपवून दुःख माझे खोटे हसून घेतो

झाली भरून झोळी साऱ्याच मालकांची
सोसून रक्त सारे  तो राबवून घेतो

यल्लप्पा सटवाजी कोकणे
१५ ऑक्टोबर २०१७