काल (३० डिसेंबर २०१६) कार्यालयातील WhatsApp समुहावर वर सहकाऱ्याने दुसऱ्याची एक कविता टाकली. कवीचे नाव माहीत नाही. कवितेचं शिर्षक होतं "दर पार्टीच्या शेवटी एक क्वाटर कमी पडते" छान होती कविता. माझ्या साहेबांनी मला आग्रह केला तु सुद्धा एक दारू साठी एक कविता कर. माझा आणि दारूचा काहीच संबंध नाही. पण साहेबांच्या आग्रहाखातर ही कविता मी केली. अगदी वर नमूद केलेल्या कवितेच्या विरूद्ध ही माझी कविता आहे.
दारूची आणि माझी मैत्री
दारूची आणि माझी मैत्री
जरा सुद्धा होत नाही
दारू पिणं तर दूरच
मी वास सुद्धा घेत नाही
पिणारे कसे पितात दारू
हा विचार करतो जरासा
पिणाऱ्यांच्या संगती बसुन
राखतो घरच्यांचा भरवसा
दारूचा ग्लास हाती न घेता
मी ताव मारतो चकण्यावर
न जाळता कधी देह दारूत
प्रेम करतो मी या जगण्यावर
अनुभवले नाही मी हे कि
दारूत कसली नशा आहे
दारूच्या ग्लासात न हरवता
जगण्यास अनेक दिशा आहे
यल्लप्पा सटवाजी कोकणे
३१ डिसेंबर २०१६
दारूची आणि माझी मैत्री
दारूची आणि माझी मैत्री
जरा सुद्धा होत नाही
दारू पिणं तर दूरच
मी वास सुद्धा घेत नाही
पिणारे कसे पितात दारू
हा विचार करतो जरासा
पिणाऱ्यांच्या संगती बसुन
राखतो घरच्यांचा भरवसा
दारूचा ग्लास हाती न घेता
मी ताव मारतो चकण्यावर
न जाळता कधी देह दारूत
प्रेम करतो मी या जगण्यावर
अनुभवले नाही मी हे कि
दारूत कसली नशा आहे
दारूच्या ग्लासात न हरवता
जगण्यास अनेक दिशा आहे
यल्लप्पा सटवाजी कोकणे
३१ डिसेंबर २०१६
No comments:
Post a Comment